در صورتی که مستخدم رسمی به محلی غیرازمحل ثابت خودبرای طی دوره آموزشی یاکارآموزی حین خدمت اعزام گرددازمصادیق ماموریت موقت محسوب و مستحق دریافت فوق العاده روزانه است .
تاریخ ۲۷/۲/۶۹ شماره دادنامه ۴۵ کلاسه پرونده ۶۸/۱۰
رای هیئت عمومی دیوان عدالت اداری
بصراحت بند (پ ) ماده ۱۱ وبند (ث ) ماده ۱۲۴ قانون استخدام کشوری اعزام مستخدم دولت برای طی دوره های آموزشی یاکارآموزی درداخل کشورازمصادیق ماموریت موقت است که چون مستخدم دولت طبق قانون مکلف به اطاعت ازدستورمقام صلاحیت داردراین زمینه وانجام وظیفه بر اساس آن می باشدلذادرصورتی که محل طی دوره آموزشی یاکارآموزی حین خدمت خارج ازمحل خدمت ثابت مستخدم باشدموردمشمول حکم مقرردربند(ث )ماده ۳۹قانون مذکوردرباب ضرورت پرداخت فوق العاده روزانه خواهدبود.بنابر این مندرجات بخشنامه شماره ۵/۱۰۳۳۶-۴۹۱۸۸ مورخ ۲۸/۱۲/۱۳۶۲ وزارت اموراقتصادی ودارائی درقسمتی که نافی حق استفاده ازفوق العاده روزانه درمورداعزام مستخدم دولت برای طی دوره آموزشی یاکارآموزی حین خدمت در خارج ازمحل ثابت خدمت مستخدم می باشد مغایرقانون است و ابطال می شود.
رئیس هیئت عمومی دیوان عدالت اداری – سیدابوالفضل موسوی تبریزی
* سابقه *
شماره ه/۶۸/۱۰ ۷/۴/۱۳۶۹
تاریخ ۲۷/۲/۶۹ شماره دادنامه ۴۵ کلاسه پرونده ۶۸/۱۰
مرجع رسیدگی : هیئت عمومی دیوان عدالت اداری
شاکی : آقای مسعودفنونی
موضوع شکایت وخواسته : ابطال بخشنامه ۵/۱۰۳۳۶-۴۹۱۸۸مورخ ۲۸/۱۲/۶۲ وزارت اموراقتصادودارائی .
مقدمه : شاکی طی نامه تقدیمی به دیوان اعلام داشته است :بخشنامه شماره ۵/۱۰۳۳۶-۴۹۱۸۸مورخ ۲۸/۱۲/۶۲مراازدریافت حق قانونی خودمحروم نموده است .چون به استنادماده ۱۲۴قانون استخدام کشوری که می گویدمستخدم رسمی را منحصرامی توان دریکی ازحالات زیرکه ذکرمی شودقراردادوقراردادن مستخدم درغیراین حالات غیرقانونی است .”حال اشتغال ،مرخصی ،معذوریت ، آماده بخدمت ،ماموریت ،خدمت زیرپرچم و…”که بند(ث )همین ماده می گوید”حال ماموریت وآن وضع مستخدمی است که بطورموقت مامورانجام وظیفه ای غیرازوظیفه اصلی ثابت سازمان خودگردیده یاازطرف وزارتخانه یاموسسه متبوع برای طی دوره آموزشی یاکارآموزی یاخدمت دریکی ازموسسات موضوع بند(پ )ماده ۱۱قانون استخدام کشوری که می گویداعزام مستخدم برای طی دوره آموزشی یاکارآموزی درداخل یاخارج ازکشورماموریت می باشدونیزبه استنادبند(ث )ماده ۳۹قانون استخدام کشوری که اعلام نموده است : فوق العاده ماموریت روزانه درقبال روزهائی که مستخدم خارج ازمحل کارخود انجام وظیفه می کندقابل پرداخت است .لذاچون بخشنامه مزبورخلاف نص صریح موادقانونهای ذکرشده می باشدلذاتقاضای لغوآن رادارد.باانجام تبادل لایحه نماینده قضائی وزارت اموراقتصادودارائی طی نامه شماره ۱۰۲۷۳-۹۱ مورخ ۲۷/۱۲/۶۸باارسال نامه مدیرکل کارگزینی وزارت اموراقتصادودارائی مبادرت به پاسخگوئی نموده دنامه مدیرکل کارگزینی آمده است :شاکی جهت انتصاب به پست کمک ممیزی که منجربه غییررشته شغلی وی می گردیدملزم به گذرانیدن دوره آموزش بوده است درحالی که به استنادماده ۱آئیننامه فوق العاده روزانه موضوع بند(ث )ماده ۳۹قانون استخدم کشوری فوق العاده روزانه درداخل کشوربه مستخدمینی که بعنوان ماموریت جهت انجام وظیفه موقت به خارج ازمحل اعزام می شوندقابل پرداخت است .ازطرفی براساس قسمت آخربخشنامه ۵/۱۰۳۳۶-۴۹۱۸۸مورخ ۲۸/۱۲/۶۲وزارت متبوع موافقت با طی دوره آموزش این قبیل کارمندان بدون پرداخت فوق العاده ماموریت صورت گرفته است .
هیئت عمومی دیوان عدالت اداری درتاریخ فوق به ریاست آیت الله سید ابوالفضل موسوی تبریزی وباحضورروسای شعب تشکیل وپس ازبحث وبررسی و انجام مشاوره به اتفاق آراءبشرح آتی مبادرت به صدوررای می نماید.
مرجع :
روزنامه رسمی شماره ۱۳۲۳۲-۱۸/۵/۱۳۶۹
۲
نوع قانون:آراء و نظریات شماره انتشار:۴۵
تاریخ تصویب:۱۳۶۹/۰۲/۲۷ تاریخ ابلاغ:۱۳۶۹/۰۵/۱۸
دستگاه اجرایی: موضوع:
منبع: بانک قوانین
درصورت تمایل اخبارحقوقی را نیز مطالعه نمایید.